Καθρέφτης.
Μπροστά στον καθρέφτη για το καθιερωμένο πρωινό σέρβις, και την ψυχική αναστήλωση..
– Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, πες μου… ποια είναι πιο πρησμένη; Εγώ η κάποια άλλη;
– Εσύ φυσικά, πρησμένο τερατάκι, που τολμάς και με ρωτάς!!

– Μα δεν μπορεί, ψάξε λίγο, όλο και κάτι θα βρεις… και θα δεις πόσο λάθος κάνεις..
– Δεν μου φτάνουν τα απαίσια σου μούτρα; Τα πρησμένα τυφλά σου μάτια, τα χέρια σου που είναι σαν γουδοχέρια… έλα άσε με μην γίνω κακός.
– Λέγε εσύ… εγώ θα σου αλλάξω γνώμη θα δεις..
Ανοίγω το κουτάκι με την μπλε σκιά και σαν κουρδισμένο το χέρι μου, οδηγεί το πινέλο στα βλέφαρά μου, που αν τα ζύγιζε κάποιος, θα έβλεπε ότι η ζυγαριά τρελάθηκε και δείχνει στο άπειρο. Το πινελάκι τρέχει δεξιά, τρέχει αριστερά, και αφήνει πίσω του χρωμάτινα μονοπάτια, κάνοντας δυο καστανά μάτια να μοιάζουν ανταριασμένες θάλασσες…πουα τα δελφίνια τους, τρέχουν να κρυφτούν όσο πιο βαθιά μπορούν.
Δεν είναι ώρα για παιχνιδίσματα στην αφρισμένη πλημμύρα του μυαλού.
– Χρωματάκι στα χείλη, για να ανθίσει πιο γλυκό χαμόγελο θα βάλεις; Ε μα.Πρέπει! Αλλιώς, το χαμόγελο θα μοιάζει κούφιο.
Και στα βάθη του μυαλού, η φωνή του καθρέφτη σαρκαστική να λέει ;
– Το χρωματισμένο χαμόγελο σου έλειπε!!
Πάει κι αυτό… τι άλλο μένει;
Α ναι… τα μάγουλα. Ευτυχώς το πινέλο γι αυτά, είναι μεγάλο, και η έκταση μεγαλύτερη.
Μια από το ένα μπαουλάκι, συγνώμη, μαγουλάκι, μια στο άλλο… έτοιμα και τα μαγουλάκια, ουφ συγνώμη πάλι.. μπαουλάκια είναι το σωστό.
Και να το θαύμα!
Πίσω από το μαύρο σύννεφο φαντάζει μια Θεά με μπλε θάλασσες στα μάτια (χωρίς τα δελφίνια), δυο ροζέ χείλη και κατακόκκινα μπαουλάκια, όχι φυσικά από την ντροπή, ούτε από τα δυνατά σκαμπίλια που έφαγαν πριν κάποιες (αλήθεια πόσες;) μέρες.
– Φτου σου κοπέλα μου, μια Θεά είσαι και σήμερα, αλλά να δω ποιον θα καταπλήξεις (θα δω= χάριν λόγου).
Και σκουπίζω τον καθρέφτη, για να τον καλοπιάσω, μια και τώρα, ξανά, θα τον ρωτήσω. Και δεν μπορεί, κάποιο λάθος θα έκανε πριν.
Με ύφος μελιστάλαχτο λοιπόν, μια και τους καθρέφτες πρέπει να τους καλοπιάνει κανείς…
– Καθρέφτη καθρεφτούλη μου, ποια είναι η πιο άσχημη εγώ η κάποια άλλη;
– Τσκ τσκ τσκ…
– !!!!
– Μα γιατί επιμένεις Οι καραγκιόζηδες ξέρουν τι μούτρο κουβαλάν, ακόμα δεν το πήρες απόφαση;
Και ξέσπασε σε δυνατό γέλιο!!
– Δεν είσαι δίκαιος, και ζηλεύεις το ξέρω. Φταίω εγώ που σε προσέχω καθημερινά, και σου δίνω την ευχαρίστηση να βλέπεις το υπέροχό μου βλέμμα.
Του βγάζω την γλώσσα (αυτός την είδε, εγώ απλά το ένιωσα) και του γυρίζω την πλάτη. Σιγά μην τον αφήσω να μου κάνει το ηθικό, μπαλάκι ξεφούσκωτο.
Και κάνω έναν καφέ, και περιμένω να έρθουν οι φίλες μου για την προκαθορισμένη συντροφιά, την νοσηλεία μου και αν όλα παν καλά και ο καιρός το επιτρέψει, θα με πάρουν από το χέρι, να με παν καμιά βόλτα.
Έχω καιρό να πάω βόλτα..
Θέλω πολύ να πάω βόλτα σήμερα. Νιώθω πως πρέπει ο κόσμος να δει τις θάλασσες μου.
Και πριν φύγω, δεν θα κάνω πάλι την τιμή στον ζηλιάρη καθρέφτη να με δει, και να γεμίσει την ψυχή μου με κακία. Αυτό, μπορώ και το κάνω μόνη μου!
Η βόλτα.
Οι φίλοι μου, με είδαν έτσι βαμμένη, και με θαύμασαν!!!
Σαν την ακρόπολη ένιωσα για μια στιγμή, αλλά μετά σκέφτηκα πως αυτή, μπορεί να είναι ωραία, αλλά είναι γριά, και κάθισα στα αυγά μου χαμένη μέσα στην πλασματική μου ικανοποίηση..
– Κάτσε να σου φτιάξω τα μαλλιά, και να σου βάλω λίγο χρώμα ακόμα στα μάτια… να γίνουν πιο φωτεινά.
Και κάθισα… όχι γιατί δεν χτένισα καλά τα μαλλιά μου εγώ, ούτε γιατί δεν έκανα από μόνη μου πιο φωτεινά τα μάτια μου. Απλά, κάθισα γιατί, πάντα μια δεύτερη γνώμη είναι καλύτερη!!
Κάνει κρύο. Από τα μάτια μου τρέχουν δάκρυα. Τόσο κρύο κάνει.
Είμαι έξω! Πάω βόλτα. Με έχουν στη μέση οι φίλοι μου, με πιάνουν ανεπαίσθητα από το χέρι, αλλά νιώθω ασφάλεια. Ξέρω, δεν θα με αφήσουν να πέσω.
– Πρόσεχε. Στα 4 βήματα έχει σκαλοπάτι. Έλα μέτρα από μέσα σου.
– 1, 2, 3, 4 και οοοοοοοοοοπ πάει το σκαλοπάτι…και χαμογελώ, γιατί του την έφερα. Δεν σκόνταψα…
– Βρε παιδιά, κυκλοφορούν άντρες;
– Ναι βρε χαζή. Τι νόμισες; Επειδή εσύ έχεις να κυκλοφορήσεις καιρό, στεναχωρήθηκαν από την έλλειψή σου και κλείστηκαν στα καβούκια τους;
– Ε μα τότε, προσοχή. Θα κάνω καμάκι σήμερα και το καλό που σας θέλω, μην αρχίσετε την γκρίνια. Σε μια θεά, δεν κάνουν ζαβολιές…
Τώρα, ποιος σήκωσε τα φρύδια με απορία, ποιος γέλασε από μέσα του, ποιος με κοίταξε ψάχνοντας να μαντέψει τι τούβλο με χτύπησε και κάνω τέτοια παιχνίδια πρωί πρωί με τόσο κρύο… θα σας γελάσω και δεν το επιθυμώ.
Μα με τόσο κρύο!!! Δεν αναφέρω καν το χάλι το μαύρο με το παντελόνι το θεόστενο, που αν καθόμουν άνετα θα ήταν θαύμα αν δεν έσπαγε το φερμουάρ (τα σιδερένια σπάνε αλήθεια;), την μπλούζα που κολούσε πάνω μου σαν δεύτερο δέρμα (λάθος θυμόμουν πως ήταν φαρδιά;), το μπουφάν που δεν κούμπωνε πια, και όχι γιατί είχε χαλάσει το φερμουάρ του…
Κι αυτά τα παπούτσια βρε παιδί μου… Μίκρυναν και με στενεύουν!!

Το προηγούμενο βράδυ.
Η άτιμη η κορτιζόνη, και όχι μόνο το γεμάτο με σκέψεις μυαλό, δεν σε αφήνει να κοιμηθείς.
Την ικανοποιεί, να σε ακούει να μετράς κοπάδια ολόκληρα με προβατάκια, αλλά δεν επιτρέπει στα μάτια σου να κλείσουν, και να χαθείς στον κόσμο των ονείρων, μέσα σε μια ζεστή, απάνεμη αλλά φανταστική αγκαλιά.
Οπότε, ξενύχτησα που ξενύχτησα (από πότε έχω να κοιμηθώ; Άσε, άλλη φορά θα μετρήσω), για να δω τι θα συζητήσω με τη φίλη μου και παράλληλα συγκάτοικό μου….
– Βρε Σούλα (χαϊδευτικά το Σκληρυνσούλα). Από πότε έχεις να κάνεις έρωτα εσύ;
– Α!! Γιατί ρωτάς; Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια μου φαίνεται.
– Έλα βρε, πες. Ντρέπεσαι;
– Δεν ντρέπομαι. Απλά στεναχωριέμαι με το θέμα αυτό. Το έχω ξεχάσει.
– Γιατί;
– Γιατί; Ρωτάς γιατί;
– Ναι βρε. Γιατί το ξέχασες; Δεν σου άρεσε δηλαδή; Δεν ένιωθες υπέροχα όταν το έκανες;
Η Σούλα, κατέβασε το κεφάλι της, και άρχισε να παίζει με το τσιγάρο που κρατούσε στα χέρια της, αμήχανα……
– Δεν θυμάμαι από πότε έχω να κάνω έρωτα, λέει μετά από μεγάλη παύση……Δεν θυμάμαι.
– Καημενούλα μου ……..Κακώς όμως.
– Τι κακώς και πράσινα άλογα βρε; Ξέρεις τι είναι να σε βομβαρδίζουν με κορτιζόνη κάθε μέρα; Που να μείνει περιθώριο για ερωτική επιθυμία; Που;
– Μα τι λες τώρα!!! Εγώ δηλαδή, γιατί δεν ένιωσα πως μου έφυγε αυτή η επιθυμία , μου λες;
– Σοβαρά μιλάς; (σήκωσε το ένα της φρύδι τίγκα στην αμφισβήτηση) Σε εμένα δεν θα λες ψέματα αγαπητή μου! Από πότε έχεις να κάνεις έρωτα εσύ; Από πότε έχεις να σκεφτείς, ότι ΘΕΛΕΙΣ να σε αγγίξουν χέρια αντρικά χαμένα στον πλανήτη της ηδονής; Ε; Από πότε;
– Χμμμμμμμμμμμμμμμμμ (σκέφτομαι)
– Χμμμμμμμμμμμμμμμμμμ (σκέφτομαι)
– Έλα ντε! Εδώ σε θέλω. Για πες; Από πότε; Που μου πουλάς και πνεύμα δηλαδή! (μια κακία αυτή η Σούλα ώρες ώρες)
– Κοίτα να δεις, δεν έμεινε καιρός για να νιώσω ερωτική επιθυμία, αλλά ούτε φίλο έχω τώρα για να κάνω έρωτα μαζί του!! (έτοιμη η δικαιολογία) . Οπότε, πώς να νιώσω επιθυμία μου λες;
– Βρε άσε τα παραλειπόμενα για άλλη ώρα, και πες μου. Από ΠΟΤΕ;
Τώρα τι της λες;
Α το βρήκα!!
– Μια ερώτηση σου έκανα βρε Σκλήρυνση (την έστησα στον τοίχο τώρα), και μου κατέβασες τα μούτρα. Φταίω και δεν θα το ξανακάνω. Πήγαινε στο κρεβάτι σου και κοιμήσου, και πες πως δεν σε ρώτησα τίποτα απόψε.
– Στο κρεβάτι μου; Μα ΕΙΜΑΙ στο κρεβάτι μου.
Και μου γύρισε την πλάτη, και κοιμήθηκε η αναίσθητη!!!!!!!

Η Επιστήμη λέει…
«’Ομως ακόμη και στην εποχή μας, που υποτίθεται έχουμε ξεπεράσει ορισμένα ταμπού, το θέμα σεξ σπάνια συζητιέται παρόλο που όπως λένε οι ειδικοί, επηρεάζει το 91% των ανδρών και το 77% των γυναικών που πάσχουν από σκλήρυνση. Ακόμη και οι ειδικοί προτιμάνε να το αποσιωπούν.»
«Προσπαθώ να σας επισημάνω ότι για κάποιο λόγο, ίσως από αμηχανία, αδιαφορία, έλλειψη γνώσης ή και από συνδυασμό όλων αυτών, ούτε και οι γιατροί μου μίλησαν για το σεξ ούτε με παρέπεμψαν σε κανένα ειδικό. Είναι θέμα ταμπού πού όλοι απλώς αποσιωπούν. Εγώ όμως θεωρώ ότι είναι ώρα να μιλήσουμε γι’ αυτό”.
Εμπρός λοιπόν ας μιλήσουμε»…

Γύρισα πλευρό, έβαλα το ένα χέρι κάτω από το μαξιλάρι, και το άλλο πάνω στο πόδι μου, και βούτηξα στις σκέψεις μου.
– Πότε ήταν η τελευταία φορά; Θυμήσου. Πότε ήταν; Δεν μπορεί να πέρασε τόσος καιρός για να μη θυμάσαι. Πότε ήταν; Πότε ένιωσες το τελευταίο διάστημα πως λαχταράς να νιώσεις την ηδονή μέσα στα χέρια ενός άντρα;
Κάπου διάβασα πως τόσο η κορτιζόνη όσο και η Σκλήρυνση, προκαλούν διαταραχές στην σεξουαλική επιθυμία.
Η Επιστήμη λέει…
«…μια χρόνια ασθένεια όπως η σκλήρυνση μπορεί να επηρεάσει κατά πολύ τη σεξουαλικότητα. Η σεξουαλική λειτουργία -τόσο από τη βιολογική της πλευρά όσο και από την πλευρά της φυσιολογίας της σεξουαλικής πράξης- μπορεί να επηρεαστεί άμεσα από τις νευρολογικές αλλαγές ή έμμεσα από την ύπαρξη συμπτωμάτων σπαστικότητας, προβλημάτων ούρησης ή εκκένωσης, πόνου ή κούρασης… Η σεξουαλική διέγερση και ανταπόκριση αρχίζει από τον εγκέφαλο».

Αλλά το προσπέρασα και δεν έδωσα σημασία. Δεν θέλησα να δώσω σημασία είναι το πιο σωστό. Γιατί, σκέφτηκα, όλα τα έχει η Μαργιορή, αυτό της μάρανε. Να πάψουμε να νιώθουμε και γυναίκες από πάνω; Αμ δε!!!
Κι όμως.
Πολύς καιρός από τότε…
Πολύς.
Μπα… σκέφτηκα, αποκλείεται να μου συμβαίνει κι αυτό! Αποκλείεται.
Η Επιστήμη λέει…
«Ηλεκτρικά σήματα μεταδίδονται από τον εγκέφαλο μέσω του νωτιαίου μυελού στα γεννητικά όργανα, σε νεύρα που απολήγουν στη βάση του νωτιαίου μυελού. Η διαδρομή μεταξύ του εγκεφάλου και των γεννητικών οργάνων είναι μακριά και πολύπλοκη. Υπάρχει λοιπόν πιθανότητα η απομυελίνωση να προκαλέσει “βραχυκύκλωμα”.
Αυτό το “βραχυκύκλωμα” μπορεί να έχει καταστρεπτική επίδραση πάνω μας, μιας και η σεξουαλική δραστηριότητα είναι άρρηκτα συνδεμένη με την αίσθηση και αντίληψη του φύλου και της ταυτότητάς μας.»

Και άγγιξα το στήθος μου πάνω από τις φόρμες μου, που αντικατέστησαν τις μπιτζάμες, σαν πιο… ευρύχωρες ένα πράμα. Κάτι σαν το σαλόνι μου δηλαδή.
Τίποτα.
Το χάϊδεψα πιο επίμονα, επιμένοντας στην κορυφή του, αλλά και πάλι…….Ζωντανεύουν οι νεκροί βρε;
Τίποτα…
Και μετά λες… Ο φίλος σε μάρανε χαμένη!
Με τι προσόντα;

Η Επιστήμη λέει…
«Οι ειδικοί στη σκλήρυνση έχουν διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι ασθενείς τους πράγματι θίγονται όταν κάτι αρχίζει να μην πηγαίνει καλά με τη σεξουαλική τους απόδοση.»

«Φταίει η φόρμα που είναι χοντρή (όχι εγώ, η φόρμα). »
Και κάνω ένα τσακ, και την σηκώνω. Να αγγίζω σάρκα. Η σάρκα μου την σάρκα μου. Τι να νιώσεις αγγίζοντάς σε πάνω από το ύφασμα. Ε;
Τίποτα… Είτε είχε φαγούρα και το έξυνα ( τότε όλο και κάτι θα ένιωθα ) είτε όχι….το ίδιο και το αυτό!
Βρε κακό που μας βρήκε.
Πείσμωσα… Και οδήγησα το χέρι μου πιο κάτω…
Και για να μην καταντήσει Ροζ η ιστορία μου, το κόβω και τελειώνοντας λέω με βεβαιότητα, πως η επέμβαση επέτυχε, αλλά ο ασθενής απεβίωσε.

Η Επιστήμη λέει…
«Η σεξουαλικότητα περιλαμβάνει την ολότητα της υπόστασης της σεξουαλικής ταυτότητας, δηλ. πώς βιώνει κανείς τον ανδρισμό του ή τη θηλυκότητά της, σε σχέση με τους άλλους και σε συνεργασία μαζί τους.
Ο όρος σεξουαλική λειτουργία στοχεύει στη σεξουαλική ικανοποίηση που επιτυγχάνει ένα άτομο μόνο του ή με το σύντροφό του. Η σεξουαλική ικανοποίηση συνήθως είναι συνέπεια της αποδοχής προτάσεων του άλλου.
Η σεξουαλική ανταπόκριση γίνεται σε δύο φάσεις, που είναι παρόμοιες στους άνδρες και στις γυναίκες.
Η πρώτη φάση είναι η υπεραιμία των αιμοφόρων αγγείων. Στους άνδρες, το αίμα μεταφέρεται και συγκρατείται σε ορισμένα μέρη του πέους και έτσι προκαλείται η στύση. Στις γυναίκες, προκαλείται διόγκωση των αγγείων του κόλπου και έτσι διαστέλλονται τα τοιχώματα του και προκαλείται έκκριση από αδένες που υγραίνουν τον κόλπο.
Ο οργασμός είναι η δεύτερη φάση. Στους άνδρες έχει δύο στάδια, την εκτίναξη σπέρματος και την εκσπερμάτωση. Ο οργασμός των γυναικών αποτελείται από μια σειρά συσπάσεων των μυών.
Σεξουαλική δυσλειτουργία είναι η ανικανότητα για ικανοποιητική σεξουαλική δραστηριότητα και ανταπόκριση.
Οι άνθρωποι με σκλήρυνση παρουσιάζουν μερικά προβλήματα, όταν η σκλήρυνση εμποδίζει τα μηνύματα που ξεκινάνε από τον εγκέφαλο να φτάσουν στα σεξουαλικά όργανα.
Στις γυναίκες αυτό μπορεί να σημαίνει μειωμένη ευαισθησία. Αυτό για το οποίο παραπονιούνται πιο συχνά οι γυναίκες είναι η μειωμένη αίσθηση διέγερσης, η μειωμένη ικανοποίηση οργασμού, το στέγνωμα του κόλπου και το αίσθημα δυσαρέσκειας. ‘Ολα αυτά τα συμπτώματα ονομάζονται πρωταρχικές δυσλειτουργίες γιατί σχετίζονται άμεσα με τη νόσο.
‘Αλλου είδους συμπτώματα της σκλήρυνσης μπορούν να παρουσιάσουν έμμεσα, προβλήματα στο σεξ. Για παράδειγμα, η σπαστικότητα μερικές φορές δημιουργεί προβλήματα. Σπασμοί των προσαγωγών μπορούν να προκαλέσουν σύσφιγξη των μηρών με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να τους ανοίξουμε.
Ακόμη, η κούραση που προκαλεί η σκλήρυνση, μπορεί να γίνει μεγάλος φραγμός για τη σεξουαλική δραστηριότητα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με προβλήματα που παρουσιάζονται στην ούρηση ή στη κένωση, και που μπορεί να παρουσιαστούν ανά πάσα στιγμή. Αυτά μπορεί να έχουν δυσάρεστες επιπτώσεις στη σεξουαλική επαφή.
Πολλές γυναίκες, αρχικά, αισθάνονται συντετριμμένες όταν πρωτοεμφανίζονται τα συμπτώματα που έχουν σχέση με το σεξ. Αλλά όμως δεν υπάρχει κανένας λόγος που να μας εμποδίζει να είμαστε αισιόδοξοι, γιατί υπάρχει τρόπος να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της φυσιολογίας που τυχόν παρουσιαστούν.
Η αίσθηση πόνου που μπορεί να παρουσιαστεί κάπου κάπου, αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή.
Η υγρασία του κόλπου αντιμετωπίζεται με υδατοδιαλυτές αλοιφές που πωλούνται ελεύθερα στο εμπόριο. (Να αποφεύγεται η βαζελίνη γιατί δεν είναι υδατοδιαλυτή και επομένως μπορεί να συντελέσει στη δημιουργία προβλημάτων στην ουρήθρα).
Οι σπασμοί των προσαγωγών θεραπεύονται με σπασμολυτικά φάρμακα.
Η κούραση, που μπορεί να επιφέρει μεγάλο κτύπημα στη σεξουαλική δραστηριότητα, αντιμετωπίζεται συχνά με διεγερτικά του κεντρικού νευρικού συστήματος.»

Πάλι στην Βόλτα.
Με στενεύουν πολύ τα παπούτσια που μίκρυναν από μόνα τους…
Καθίσαμε σε ένα καφε και δεν κάθισα με φόρα… το φερμουάρ βλέπετε. Κρίμα είναι να χαλάσει και να βγάλει και κανένα μάτι από κάποιου ανυποψίαστου θαμώνα.
Ήρθε στο μυαλό μου η χθεσινοβραδυνή κουβέντα μου με την Σκλήρυνση, που καθόταν κι αυτή δίπλα μου, και με κοίταζε με το ένα φρύδι σηκωμένο, και ένα ελαφρύ χαμόγελο στα ροζ χείλη της.
Κοίταξε τις μπλε μου θάλασσες με τις δικές της μπλε και μου ψυθίρισε στο αυτί :
– Είσαι ωραία στα μάτια σου, αλλά μην το παρακάνεις. Δεν είναι καιρός ακόμα για τέτοια. Η κορτιζόνη τελειώνει, και όλα θα παν καλά. Και θα ξανακάνεις έρωτα (αρκεί να βρεις φίλο), και θα ξανάρθει η ηδονή. Έλα να πιούμε τον χυμό μας τώρα, και που ξέρεις; Τίποτα δεν χάνεται.
Συμπέρασμα…..Δεν φταίει μόνο η Κορτιζόνη. Φταίει και η φίλη μου.
Αλλά που θα μου πάει……θα τα ισορροπήσω αυτά τα δύο.
Σίγουρα!!

Η Επιστήμη λέει…..
«Ο πιο σπουδαίος παράγοντας για να ξεπεράσουμε τις σεξουαλικές δυσκολίες είναι η ποιότητα της σχέσης μας με το σύντροφό μας και η θέλησή μας να πειραματιστούμε με καινούργιες ιδέες και τρόπους. Πάντως, όπως και ν’ αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα -σαν ζευγάρι, με το γιατρό μας ή σε ομάδα- ίσως η μοναδική βοήθεια για την αντιμετώπιση σεξουαλικών δυσκολιών είναι να συμφιλιωθούμε και ν’ αγαπήσουμε το σώμα μας. Αυτός ο στόχος χρειάζεται χρόνο και δέσμευση. Εστιάζουμε την προσοχή μας στην ποιότητά μας σαν άτομα και κάνουμε κάθε προσπάθεια να πάρουμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας στα χέρια μας. Προσέχουμε τη διατροφή μας, την εμφάνισή μας, γυμναζόμαστε όσο μπορούμε και γενικά κάνουμε ό,τι δείχνει στον ίδιο μας τον εαυτό ότι τον αγαπάμε»

Ωραίος ο χυμός, ιδίως άμα η ζωή είναι μπροστά σου, είτε σου φέρεται σκληρά, είτε με το γάντι…
Και ο χρόνος περνά, και όλα βρίσκουν τον δρόμο τους…
Μισοσκοτεινό, αλλά τον βρίσκουν, γιατί το σκοτάδι δεν είναι τόσο μαύρο όσο φαίνεται…
Υπάρχουν τα άστρα και το φεγγάρι… μέσα από τα μάτια αυτού που μου κρατά το χέρι και μου λέει « Πάμε μαζί»…
Και πάμε μαζί στην Αυτοκρατορία των αισθήσεων της απόλαυσης και άλλων πολλών, που δεν τα λέω. Είναι γνωστά σε αυτούς που είναι ερωτευμένοι. Και είναι ακόμα η αρχή…

Χρώματα
http://forum.disabled.gr